Za vreme austrougraske okupacije u Bosni i Hercegovini izdat je dekret po kom se zabranjuje držanje koza.

Pretpostvljalo se da je to zbog toga što su Austrougari verovali da su koze štetočine, a u stvari im je namera bila da time unište privredu i doprinos stanovništvu.

Na peticiji stanovnika grada soli, da se samohranoj majci sa nekoliko male dece ostavi jedna koza kako bi mogla da se prehrani porodica, vlast je odgovorila potvrdno, a onda su dovitljivi Bosanci posakrivali koze u napuštene rudnike, a mleko i sir kojeg su i dalje imali u izobilju pripisivali su čudu od te jedne koze je bila dozvoljena.

Ovoj kozi u čast podignut je spomenik ispred hotela Tuzla,  a po ovoj priči je navodno nastala pesma „Cijela Tuzka jednu kozu muzla“.